İçimde bir kadın ağlıyor

geçtim
kötü kaderin içinden
þansýn kenarýndan

acýlar iz sürdü
bebeðinde gözlerimin

diledim
ölmüþ olmayý kaç kez
olmuyormuþ istemekle

geç mi kaldým

vurulduðum silahlarýn adý yok

damla
damla
þap
düþ
yere
sevgi

el gülerken gördü
ya sen

o kadar yakýnken aðlama duvarýma
azýcýkta mý okþamadý ellerin
boþluðumu

ak içime
damla
damla
düþme
incinir kirpikler

içimde bir senfoni
notasýz
þarkýlar söylüyorum

bir beyazlýk ölüyor içimde
siyah gömülüyorum kazýlan çukura
o yolculuk ki hep korkuttu
beni, nasýl bir cesaretle içine alýyor

sus
seyret
biçilen ömrün bedeli ödendi
yaþanmayan sevdalarýn da

lanet olasý þeytan kurcalýyor kurt girmiþ beynimi

ak
damla
ak
yanaklarýmda tuzun kurusun, toplarým uyanamadýðýmda sabaha

tepemde buz gibi
sinsi bir gürleme
hayat, sana yenilen beden kurusun

ve kör kuyu
cesareti olan mý atlar senden içeri
kim bulur dibini
kim asýlý kalýr ben gibi

bir kuþ kanatlanýr yüreðimden
kýran olmazsa kanadýný
semada sürülür izi

bir ýrmak çýplak
akýyor boylu boyunca
içinde kuðu seli

bitti

biçildik

kefenle

dikiþ tutmaz yaran
aðýrlýk sol yanýmda

bir kadýn soðukta
yürüyor
hazana
küllerini avuçluyor

kedi beyaz mý
týrmalarken kapaný

tuzak kanýyor

han hoþ
yolcu týmarlýyor hancýyý
sürükleniyor yollar
boþ

koþ
içimde bir kadýn ölüyor...


notasýz þarkýlar söylüyorum, hiddetle...


Sude Nur Haylazca

Avusturya/Linz

haylazca kalem
Sosyal Medyada Paylaşın: