baba demek nâr-ý azaptýr artýk dilime
kibritçi kýz
yak ateþi
üþüyorum
kýrmýzý baþlýklý kýz deðilmiþ dünya
suskun emekleyiþim, ustura bakýþlarýndan korkar
Peygamber örümceði örseydi keþke gömleðini
genzimdeki arþýn kokusunu duyardýn belki
köþelerde ayaðýmda salladýðým
öpülmeyi bekleyen yaram / küçük ama
gök kubbe aðlar
aney olsa çýðlýklarýmýn üstünü örter miydi-aney
-baba
yoksa o da sen gibi
yaðmur yürekli bedenimin renklerini söküp
/ uður böçeði çizimli eteðimi
satar mýydý ?
ne zaman kaçýp, ýsýrgan batýmlý sokaklara býraktýn beni
yüz görümlüðü çeyizim / her gün çoðalan dert
ve lâl büyüyen devþirme k/ayýplarýmla doldu.
kanatlarý baðlý yüreðimdeki serçenin
doð/u/rulamayacak kadar boyu kýsa
yunsam zemzem suyunda
kiþneyen kurtlar korkar mý / aney ?
yýldýzlara ihtiyaçým yok s/aklayamadýðým beþik evimin coðrafyasýnda
saçlarýný tarayamadýðým deðersiz tüm bebeklerim çalýnmýþ
üþüyen sol yanýma aldýrmadan entarimi telve karasý yapsanýz da
Allah’ým /yýrtýlmýþ feryadýma
ebabil kuþlarý gelmesin
alis harikalar diyarýna uçarým birazdan
saklambaç oynarken soytarýlarla
neden hep çocuklar aðlar / aney ?
-aneyy
uyuyan güzelinin
gün/âh doldu kumbarasý
yetmedi yine
alamadý uçan halýyý
babamýn emanet taþýyan eðri omzundan
ve yine beceremedim
kamburlaþmýþ sol yaný
yabancý kucaklara düþürdü
yine atlý karýncadan