FERAGATSİZ KİMSESİZLİĞİM______

bir öksüzün yabanýl yalnýzlýðý okþuyor saçlarýmý
ve serçe ürkekliðince
korkular büyütüyorum içinde
elâ meneviþlerimin

her akþam baþka bir yakanýn çam korularýný geçerek
koyu gölgeli patikalardan denize yürüyor kimsesizliðim

tarifsiz
ismi yok
kara çiçeklere bürünüyor bastýðým toprak
ayaklarýmýn altýndan kayýyor yeryüzü
bundandýr kararmasý gözlerimin

...

yalancý gebeliklerin
isterik
tepinmeli
ýsrarcý
þýmarýk sancýlarýna aþina
hýrçýn bir hasrettir göðsümde avutmaya çalýþtýðým
sevdadan eser kalmadý þiirlerimde
yemin ederim

bilirim ki
son basamaðýnda
yengeç dönencesindeyim vazgeçmelerin

sonrasý
kavuran
kýþkýrtan
feragatsiz kimsesizliðim

...

sen ey
bir zamanlar o çok sevmelerim

sen ey
yaktýðýn benden
arta kalan küllerden yaktýðým
kor ateþim

yan için için
umurumda deðil verdiðin acý

çoktan ötesine geçtim sýrlarýnýn/sýnýrlarýnýn
hükmü yok bilesin
o riyakâr bitmelerin/gitmelerin...

Ceyda Görk
10kasým2009





Sosyal Medyada Paylaşın: