Bırakın...

Sevdalar büyütmüþ beni,
Güneþe dönmüþüm gülümsemiþim,
Bir bakmýþým kararmýþ gökyüzü,
Kaçmýþým yýldýrýmlardan.
Ne fayda...
Çarpýlmýþým...
’Ayrýlýklar da sevdadandýr’ demiþ þair,
Korkmamýþým...
Çarpýlan yüreðimle,
Bedenimi topraktan kaldýrmýþ bir el,
Tutmuþum...
Denizin üstünde yürümeyi,
Kanadým olmadan uçmayý öðretmiþ bana
Ve gitmiþ elin sahibi...
Sonra yaðmura dönmüþüm yüzümü,
Gülümsemiþim,
Bir bakmýþým,selin ortasýndayým,
Yüzme bilmeden.
’Yaðmur iner ve diner’ demiþ þair,
Korkmamýþým...
Bir el uzanmýþ,tutmuþum!
O da gitti...
Geliþler gidiþlerin habercisiymiþ,
Büyüdüm sanmýþým hala küçükmüþüm
Sevda acýsýna katlanmaya...
Gittin sevgilim...
Radyoda Kazým Abi,
Elimde býraktýðýn hüzün...
’Ýyi’ hatýrlamalýyým seni,
Hesabýný sormamalýyým,
Giderken yüreðimden aldýklarýnýn!
Ýsyan etmemeliyim þiirlerimde!
Korkuyorum...
Deðmesin elime bir el,
Býrakýn çarpýlayým,boðulayým...
Deðmeyin yüreðime!
Býrakýn beni
Kendim kanatayým yaramý da
Ýzi kalsýn hatýralarýn...
Unutmayým!
Sevda için gülümsediðim anlarý....
Sosyal Medyada Paylaşın: