Kaç kadeh kýrdým gözlerinde aþk akla zarar
Çaresiz kadeh, saçýlan meyde ar vardý
Kim bu sarhoþ?
Mýsra ülkesinin sultaný!
Ýþin aslý bu dizeler bana ait deðil
Ben senin için bir vasýtayým
Gönül üstüne düþeni yapar
Ýmgeleri emredildiði gibi yazan
Divit bir tür kalem
Yutkunuþum seni hisseder
Ezgiyi söyleten aþk misali
Ýmgeler efendisi deðil, aþkýmýn kâtibiyim
Gönlüme ne fýsýldarsa onu söylerim
Çilelerimin amacý!
Hayatýmýn harikulade ýþýðý
Bundan böyle kelimeler kurusun
Dile dökmek imkânsýz aþk sineye adým atýnca
Dilin yetersiz kaldýðý bir öte boyut
Þuurla bir alakasý olmaz
Vuslat hazla doðrulur dudaklarý titretir
Ne bir geçit verir ne leyli kalýr
Beni kývrandýrýr, inletir
Sen varsýn ya sen!
Uðrunda binlerce aþk katlettim
Ne oldu birde? Sor kime istersen
Hiç birine matem tutmadýn mý asi baþlý yâr?
Öyle bir bakýþý vardý ki dalgalý bir umman
Ýmdat lütuf fenerim
Kalbimin sözlüðünü oluþturdum
Çok mahirsin sýr kâtibi
Sana bir taným buldum aþkýn bir okyanus git git bitmez
O muhteþem bir güzellik kaynaðý su gibi berrak
Gizemli,
Sýra dýþý,
Týlsýmlý,
Doðaüstü,
Akýl dýþý,
Hatta hatta ürpertici, týpký sen gibi
O denli o denli cevapsýz mýsralarda
Arala sinemi gel gör nasýl bir kor
Sen bir yarýsýnda, ben öte yarýsýnda aþk çölü
Baðrý terli sinesinde suluk
Saatler iþkence, geceler cellâdým
Uyku sýzdýrýlmýþ kirpiklere uyurken kýyamadým
Mahremlerimden biri oldun
Gün ýþýðý karanlýðý yararken bir þafak vaktiydi
Öyle kimsesiz öyle masun, muhitinde dönende
Suçüstü yakalandým bu suçun mücrimi sensin!
Maðdur ve muzdariptim
Aslýnda bu denli güzel deðilsin
Huyunun hüneri bu
Ta ezelden öyle esrarlý hep alevli, harlý idi
Böyle yüzsuyu dökerek bu mertebeye ulaþtýn ey kalbim
Unuttun mu? Mevsim güzdü buluþtuk
Rüzgâr dudaðýnda bir ýslýk
Saçýn dalgasýný salladý kuzey ile kuzeydoðu arasý
Kýrbaçladý övgüleri fütursuzca çekip gittiler
Cihan cayýr cayýr kor gibi yansada, yer gök kýzýla boyansada
Sonsuz bir hýzla kursaða kadar zulme batsamda
Elemde, neþede
Ümitte ve yeiste vazgeçmem senden
Ömür seni yaþadýðým kadardýr
Duyulmasýn, Tanrý ürperir!
Dedi ki
"Seni bu derece derin bir ýzdýraba, karanlýk bir yeise düþüren þey nedir?"
Ah be kadýným, bunca giz sevginde gizli
Sevginde göðsümde
Eh be ölüm
Ebedi ölümüne severken ölümü hesaba katmadým
Bu þuurla mazlum bir adam oldum
Ondan ne kadar bîzarým!
Eyvah derinden esiyor ýtri
Yýllara kýrpýldý bak nerede ucu!
Sardý sarpa adý "aþk" oldu
Her an karþýmda yoksan, adý kabristan olur
Sevgi cennetine eriþtirebilecek tek kudret
Tam bir hengâmeydi
Ah iþte o bir gafletmiþ serkeþlik eden
Bana her þeyin bir vakti olduðunu öðretti
Her þey sessizliðe boðuldu
Zihnim çok kalabalýk
Ne çok sesi var
Zapt edense kalbin
Töhmet altýnda vakit dar
Ýspat mý?
Ýhtiyar oldu saç teli
Zaman tütün gibi tükendi
Ah! Yâr nasýl yerlere geçmez insan
Aþk, öyle bir þey ki söylemesi güç
Seni þiire yazarken kalbim göðsümden çýkacak
Býraksam parçalanacak
Ha bu iþin var birde senin
Mantýk süzgeçlerinden geçmiþ pranga kaçaðý
Ýllet gibi bir þey
Yalan mý?
Haydi, çöz þu kelepçeyi
Dedi ki
“Bu kadar çok soru sorman þartmýydý?”
Ne bir eksik ne bir fazla söyledin
Beni duyman için
Aþký þeriatýna duyurdum
Bu þiiri yazan tutuklansýn!
Gözden düþtüm sanmýþtým!
Ýmgelerden tanýdým
Sevda ezgine kurban olayým!
Tan kýzýllýðý þahidim
Gönül köþküne asarým! Aþkýmýn aþkýný!
Aþk suçundan müebbet hapse mahkûm ol
Tükenen amor devrinin son kalýntýlarý
Bende bu þiirin üstünde bir kadeh kýrmazmýyým!
KAYIP YALDIZ