uvalarý bir çatýda
Sokulmuþlar öylece
Bazen usul usul konuþurlar
Bazen tutuþurlar el ele
Tüm bunlarý yaþarken kuþlar
Seni düþündüm canýmýn içi…
Ve bir kurguya baþladým
Havada epeyce soðuktu
Ben bahçeye indiðimde
Senden eser yoktu
Sahi sen neredeydin…
Dolaþtým bir süre
Þiirden çiçekler içinde
Hepsi aynýydý birbirinin
Duygularý farksýz bir biçimde
Sevgiydi bütün motifler
Ama ayrý ayrý renklerde…
Sonra uzakta bir gölgenin
Bizi izlediðini hissettim
Ben yaklaþtýkça uzaklaþtý
O sendin canýmýn içi
Neden aniden gittin…
Yaðmur yaðýyor canýmýn içi
Korkuyorum biliyor musun
Aklým kapattýkça kapýlarý
Yüreðim açmaya çalýþýyor
Sevmekten korkuyorum…
Anlayacaðýn, kaldýramam
Yeniden baþlamayý
Ve yaþanmasý muhtemel
Minicik mutluluklar için
Bir daha kýrýlmayý
Üzgünüm canýmýn içi, sende kalsýn
Hem kuþlar hem de þiirden çiçekleri...
Hatice AK/05.11.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.