Söylenmemiş Aşklara Benden Bir Hatıra…

Söylenmemiþ Aþklara Benden Bir Hatýra…

Bilmezdim karþýlýksýz sevginin bu kadar acý olduðunu…
Ne aþýk olduðuna seviniyorsun,
Ne onun gibi birini bulduðuna…
Karþýsýnda gözlerin dolar,
Ama aðlayamazsýn.
‘seni seviyorum’demek istersin,söyleyemezsin…
Boðazýna düðümlenir sözcükler.
Arkaný döndüðünde gözünden akan yaþlar,
Söyleyeceðin söz kadar yakar seni,
Düþtüðü yeri yaktýðý gibi.
Kalbinden baþka yer deðildir yanan.
Kendini hep ayný þeyi düþünürken yakalarsýn,
Aþktýr içini kemiren…
Bunu içinde saklayacak gücün kalmaz.
Göz yaþlarýn yorar seni,
Dayanamazsýn…
Ve artýk söylemek istersin kaybetme pahasýnada olsa.
Söylüyorum iþte;
Hakkýmda ne düþüneceðin umrumda deðil.
Her þeyi çoktan göze aldým.
Seni Seviyorum!
Yaný baþýnda arkadaþýným desem bile.
Kabul,yalan söyledim,kandýrdým seni…
Sýrf seni kaybetmemek içindi inkarlarým,
Seni uzaktan sevmektense,sana yakýn olmayý istedim.
Beni belki seversin diye bekledim…
Ayrýlmak istemedim sen beni sevene kadar.
Aþkýmý fark edinceye kadar…
Ama artýk bir önemi yok,
Kaybettim seni sonsuza kadar!

Kýsmet Demirdöken…

Sosyal Medyada Paylaşın: