İİNSANIN DA DÖRT MEVSİMİ VAR.
Dün bir badem aðacý gördüm, çiçek açmýþ.
Baharý müjdelemiþ, neþeye neþeler katmýþ.
Ýnsanýn yaþamýnda tam dört mevsimi var.
Her canlý gibi ömür dünyaya geliþle baþlar.
Surecin adý bahardýr ta delikanlýlýða kadar.
Bu dönemde herkesin pembe gözlüðü var
Damarda kanlar kaynar kalp daha hýzlý atar
Ardýndan yazýn geliþiyle olgunluk çaðý baþlar.
Ne olduðunu anlamadan geçer bu mevsim
Sonra da saçlara kar yaðar, adý da sonbahar
Bu mevsime dikkat etmeli kýþ özen ister.
Ne yaparsan mazur görüp, o yaþlýdýr derler.
Talih torpil yaparsa ve de biraz þansýn varsa,
Hayat biraz uzar ama göz görmez, akýl gider.
Elden ayaktan düþersen bu hepsinden beter
Bu son sezon biraz risklidir, hazýrlýklý olmalýsýn.
Vasiyetini yazýp, yavaþ yavaþ toparlanmalýsýn.
Þeker, kalp, tansiyon, prostat, hepsi tamam da.
Geride angaryan kalmasýn diye etrafa bakmalýsýn.
Beklentin de bittiyse artýk finale odaklanmalýsýn.
Kafan yerinde iken sen tüm ihtimalleri hesapla.
Bayramlarda gelecek ziyaretçilerini de unutma.
Arkada kalanlara sorun çýkarma, ama abartma
Elin ayaðýn tutarken tüm hazýrlýðýný yapmalýsýn
Uygun bir yerlerde mezarýný da hazýrlatmalýsýn.
Bedende güç, içinde ukde kalan son bir þey varsa.
Tereddüt etmemeli, o arzunu mutlaka yapmalýsýn.
Hesapta olmayan ihtimaller var, zaman da darsa,
Yatalaklýk rezilliðine düþmeden akýllý davranmalý,
Azrail’i falan beklemeden son noktayý koymalýsýn.
23.Nisan 2009 U.köprü
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.