keskin bir ünlemle palaskalar belde çýnlarken
kapýlara týrmanan bir küçük çocuðun gözlerinden
unutmamaya yeminli mor bir çukura düþerdi nefret
çocukluðun naifliði bekaretini olgunluða terkeder
dudakta kýzýlcýk þerbeti can kanamasýna kamufle
ezilen ruhun titremesi anýmsatýrdý þubat soðuðunu
merhaba demiþti oysa tanýþamadýðý baharlara
mis kokan beyaz yemenisiyle eteði çamurlu kiraz aðacý...
bir üflemelik uykuyla okyanuslar avuçlar
kavgalara uyanýp bir kabusa yýkanýrdý
sevgi annesinin sandýðýnda yatarken
hayaller söðüt aðacýnýn dallarýnda
ilgi paslý pencere demirinin kývrýmlarýndaydý
gecenin koynunda avunurken ay paletini sunar
yýldýzdan fýrçasýyla rüyalarýný bilmediði renklere boyardý...