şubattı aşkın adı...

can pencere ellerinde, dizlerinde muson yaðmurlarýn
kapýsý açýk bir zindan olur baþýný çarptýðýn taþlar
imkansýz þiirler yazarken yaðmurlarla seviþen gözyaþlarýn
gülümser gölgen solundaki gerçeðe
tanklarla geçer aþk; yüreðin çukurlarýndan
her birine bir umut gömülüyken hýrçýn yaðmurlarla taþýnýr
arsýzlýðýn aþk kokmasýna inat...






kör bakýþlar sarmalanýrken dallarýnda
sahi þubat aðlar mý eteði karlý kýþlarýnda?






gerçekler balyozlarla indiðinde
riyanýn acýsý beyaza koþar saçlarýnda
sersemce imza atar gönül kýrgýnlýklara
aðlar düðün çiçeði hüzün beyazýnda
kalp intihar meyillerinde gezerken
þubat karayeldir gözbebeklerinde...


artýk dönek miltanýyken sevdanýn
sahi þubat sonsuza dek seninim der mi aramama hakkýný kullanan aþk?



kaçamadýðýn anýlarýn içinde
aradýðýn aþk hep ayný öykü ya da roman
masa daðlarýnda masal olan
yirmi dokuz þubat masalý kadar kýsayken...



adýmlandýkça hoyrat sevdalarca
sahi þubat aþýnmaz mýydý kalbin tüm ara sokaklarý?



sevgiliye fatura edemediðin
harcama listelerine gözyaþlarý yüklü
her taþýna bir bakýþýný koyduðun
yollarda kayýp bir aþkýn ayak izlerinin
tozu yýllarýn koynunda komada yatmakta...




taþ ustalarýna býraktýðýn kalbin
gözlerýyle ayazda karlara þarkýlar yazdý
ateþte yanmaktansa buzlarla yýkandý aþkýn
gece uykuya açken özlem yaðmuru ile uyandý
ve kirpiklerine yazdý ’þubattý aþkýn adý ’



Sahi ben seni öpmüþ müydüm þubat ?



anlamsýz anlamlarýn içinde ben varým bildiðin kelimelere sýðýnarak...


1 mart 2010 selma dönmez
Sosyal Medyada Paylaşın: