az þekerli bir kahveye anlattý geceden kalma rüyasýný
dolmuþ kuyruðunda sabah ayaz ve o hala genç...
kimse yok neden derken etraf kentin isi çökmüþ karýn içinde hafifçe irkiliyor
üþümüþ...
durak dediði yerde eski tahta bir direk var yaslanmýþ ve sarmýþ kollarýyla direk onu uçup bir bulutu öpmüþ alaca iki karga ile geri dönmüþ...
unutulmuþ duygular unutulmuþ aþklar ve unutulmuþ odunlar diye yordum
güldük...
kahve çabuk bitti, yýllarým gibi dedi gülüyormuþ gibiydim sanýrým öfke kaynatýyordu kalp kazanlarým ayaz ve beyaz olmayan karlarýn içinden çýkan aþkýna...
rüyalarým bile azaldý umutlarým gibi dedi felsefe yapmak ne güzel olurdu þimdi dedim
sarýldýk gitti...
ben mi kaldým aranýp bu rüyada bulunmayan kent karlarýnýn siyahýna aðladým iþte
þaþýrma...
Selma Dönmez 05 ocak 2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
selma dönmez Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.