Varlığımı Varlığına Adar Giderim

varlýðýna
ulaþabilmek için,
karlar altýnda
sessiz akan,
duru sular gibi
akar giderim.
verimli geçen,
bir yaz harmanýnda
baþaklar,
buðday olduðunda,
dudaðýnda ki yangýna
kar deðil,
kor olur giderim.

eski topraklarda
eski tüfek olarak,
yeryüzünün
çekilmez yükünü,
sýrtýma yüklenir
baþýmý alýp giderim.
çakal yaðmuruyla ýslanýr,
dað eteklerinde
keskin kayalara yaslanýr,
seni sende yaþamak için
direnerek aþkla,
ölümü kucaklar giderim.

ýssýz,sessiz,sensiz
kimsesiz gecelerimde
bir dut dalýnda,
kuþ uykusunda
güvercin kanadýnda uyurum.
varlýðýnýn hayalerinde,
korkularýmdan sýyrýlarak
bulutlardan haberini alýp,
baþka dünyalardan gelen
müziðin ritmine,
kendimi kaptýrýp
aðlar giderim.

sensiz geçen
sana hasret yýllarýmda,
doludizgin delifiþek
yaþarken,
hesapsýz
kitapsýz günahlara,
sonu çýkmaz
yollara girdim.
ne zaman ki,
yüreðime daldýn
beni,
kucaðýna aldýn,
sevginin
sonsuzluðuna doðru
koþarak,
varlýðýmý varlýðýna
adar giderim.Erol Semiz
Sosyal Medyada Paylaşın: