Masaldaki gerçek!
Tanrýnýn gölgesine saklanma, çýk ortaya!
Yalan yaðmurlarýyla büyüdüðün bulutlardan in!
Alaca karanlýðýndan, vicdanýma gel hadi…!
Gel de! orda boðayým seni,
Hadi gel!
Gelde hesap ver!
Onca çaldýðýn yaþýmý, gözlerime ser,
Serde; bakalým içine, neresinde bu kader?
Bir filizdim gelirken nil gecelerine,
Abandýn dimaðýma. Alabildiðine,
Gözlerim kör oldu, kulaklarým saðýr,
Dilimde pelesenk bir zikir,
Dayanmadým, sonunda bükülüdüm, fidandým yeni;
Zamanda savruldum, korkulu, yalnýz bir serseri.
Ölümün korkusuna astým hiçliðimi, neolur nolmaz?
Kokusunu duymuþtum sanki cennetin, çiçekleri solmaz,
El sandýðým yellere uzandým, düþünmeden,
Hiç! vuslatým olmadý benim, kendimlen,
Ve her þey tersine döndü birden!
Önekim, korkunun içinde büyütülmüþ masallardan tek sözcük,
Görünmeyen bir fistandýr, aklýmýn sýnýrlarýnda giyindiðim,
Nefsine tapan, topal yüreklerdir aslýnda, þaþkýn akýllar,
Okyonus rüzgarlarýnda þiþen bez parçalarý yelken olur masallara…
Gerçek olur o masallardan çýkan devler, uykularýmý böler,
Ben bölünürüm, sen bölünürsün, dünyamýz bölünür,
Malabadi köprüsü çöker,
Diclenin, bir yanýnda ben, diðer yanýnda kader;
Kar tozu gibi daðýlýr secereler!
Anka kuþunun kanatlarýnda, sonsuza uzanan yolu bulurum sonunda,
Oysa; yüzleþemediðim günahlarýmdan baþka, neyim var ki torbamda?
‘’Ey gafil!.’’ Der; gaipten bi ses, kulaklarýma,
Tanrý’nýn yüzü yoktur, bilmiyorsan eðer, bak rüzgara!
Ýmanýn þekli var diyene, sakýn sen inanma !
ayazoglum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.