ayazoglum
Deniz deyince,
ayazoglum

Deniz deyince,


Deniz deyince enikonu bir tuhaf olurum .
Birde o sözcük ete kemiğe bürünürse vay! halime;
Gözlerime önce güneş açar;
Sonra hızla bulutlar çoğalır.
En sonunda bir yağmur yağarki sorma sımsıcak........
Sanki bir filika yalpalaya yalpalaya göğüs kemiğime vurur.
Ve burnumun ucu sizlar......
Yaşımın üstüne kaldıramayacağım bir ağırlık çökmüştür artık.
Gözlerimin tuzunu dudaklarıma değdiğinde anlarım.

Gözlerim gazete sayfalarından hızla bir yol bulup gider yılların ardına
Dağarcığımdan darağacına açılan hayın yollara düşerim birden
Denize sarılmış yılanlar görürüm, kıvrım, kıvrım.
Güvercin kanatlarında uçup gitmiştir umutlar, ogün,

Atilla ilhan bir gemi güvertesinde müjganıyla ağlaşır,
Bense iskeleden denize bakarım dalgın,dalgın,
Peşime gölgem düşer, gölgemde hazin bir öfke vardır,
Koştum, koşuyorum, koşacağım,
Yol boyunca, yıl boyunca koştum,
Ben koşuyorum sanıyordum,
Oysa o gün bu gündür,
Hep kendimden kaçıyormuşum…

ayazoglum
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.