Deniz deyince,
Deniz deyince enikonu bir tuhaf olurum .
Birde o sözcük ete kemiðe bürünürse vay! halime;
Gözlerime önce güneþ açar;
Sonra hýzla bulutlar çoðalýr.
En sonunda bir yaðmur yaðarki sorma sýmsýcak........
Sanki bir filika yalpalaya yalpalaya göðüs kemiðime vurur.
Ve burnumun ucu sizlar......
Yaþýmýn üstüne kaldýramayacaðým bir aðýrlýk çökmüþtür artýk.
Gözlerimin tuzunu dudaklarýma deðdiðinde anlarým.
Gözlerim gazete sayfalarýndan hýzla bir yol bulup gider yýllarýn ardýna
Daðarcýðýmdan daraðacýna açýlan hayýn yollara düþerim birden
Denize sarýlmýþ yýlanlar görürüm, kývrým, kývrým.
Güvercin kanatlarýnda uçup gitmiþtir umutlar, ogün,
Atilla ilhan bir gemi güvertesinde müjganýyla aðlaþýr,
Bense iskeleden denize bakarým dalgýn,dalgýn,
Peþime gölgem düþer, gölgemde hazin bir öfke vardýr,
Koþtum, koþuyorum, koþacaðým,
Yol boyunca, yýl boyunca koþtum,
Ben koþuyorum sanýyordum,
Oysa o gün bu gündür,
Hep kendimden kaçýyormuþum…
ayazoglum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.