ÇÜNKÜ ANILAR

Bavulunu akþamdan topladý
Hazýrdý
Yarýn yolculuk vardý
Yarýn ayrýlýk vardý
Hayýr, aðlamayacaktý
Kararlýydý
Kesinlikle
Aðlamayacaktý
Camdan dýþarý baktý
Bir gecede tüm þehrin duvarlarýndaki renkler
Eskir miydi, solar mýydý?
Solmuþtu iþte tüm renkler
Griye dönmüþtü birer birer
Tüm caddeler, evler
Ne çabuk ayrýlýk zamaný gelmiþti
Ve zaman ne kadar da acýmasýzdý
Öksürdü, boðazýndaki düðüm çözülsün diye
Aðlamayacaktý çünkü kararlýydý
Kararlýydý
Sesi titremeden hoþça kalýn, demeye
Ve ayrýlýk yolcusu baþardý da aðlamamayý
Baþardý aðlamadan vedalaþmayý
Gurbetin ilk akþamý
Bavulunu açýp yerleþtirirken eþyalarýný
Dokunmaya kýyamýyordu sanki elleri
Bavulun içinde boynu bükük duruyordu
Annesinin katlayýp, yerleþtirdiði gömlekleri
Sonra o kurutulmuþ güle takýldý gözleri
Yüreðinde çaktý ayrýlýðýn, yalnýzlýðýn þimþekleri
Sýmsýcak
Sel saðanak boþandý o anda gözlerinden
Hasret taneleri
Aðlýyordu þimdi ayrýlýk yolcusu
Elinde tuttuðu güle bakarak
Aðlýyordu þimdi hýçkýrarak
Çünkü anýlar
Çünkü anýlar insaný aðlatýrlar…

Gürsel ÝLERÝ


Sosyal Medyada Paylaşın: