Böylesine büyük bir acýyý sensiz yaþamak çok zor...
Bu diyarý terk eylediðinden beri ne ailene ne de sevenlerine sabýr diliyorum, bir sureyi dilime dolamýþým artýk Fatiha’dan baþka dua bilmiyorum...
Son bir isteðim vardý ya senden son bir defa görmek sarýlmak sana doya doya, bir anlamda vedalaþmak yani... Senin bizi gördüðünü ve halimize kahrolduðunu söylüyorlar, öyle uzaktan uzaktan olmuyor hani...
Sana beyazýn yakýþmadýðýný defalarca söylemiþtim!
Kahverengiyi çok severdin, biliyorum. Þimdi senden geriye kalan alabildiðince kahverengi ve bir tutam beyaz var zihnimde... Meðer insanýn baþý eninde sonunda yönelirmiþ kýbleye, Bunu da öðrendim de keþke sýrtýný yasladýðýn duvar ben olsaydým...
Zaten bu ’keþke’ler deðil mi beni bitiren?
Ey ruh, gelince haber vermene gerek yok bu defa seni bulurum.
Ufuk Bayraktar 31.10.2009; Bitlis
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dr. Ufuk Bayraktar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.