Yaza kara yazmayýn dediðim günlerdi o zaman, Hani aðustos böceklerinin saz çalýp þarký söylediði… Kuþlar konamazken kurþun aðýrlanan dallarda Kan sýzarken dere yataklarýndan bir de Ah o aðustos sýcaðý, o koca þairin çýkmazý!
Gece nasýl aydýnlanýrsa, öyle karardý günüm Bir çatýþmadan nasýl sað çýkýlýr, ben orda öldüm! Havan toplarýnýn sesiyle irkilirken daðlarda kurtlar Annemin havanda dövdüðü kahve çekirdeklerini anýmsadým, ‘’Týn, týn, týn, çýnnnn’’ diye çýnladý o ses kulaklarýmý saðýr, Ýnsanlýðýmý sýrtýma aðýr etmeden…
Sonra yaz bitti Annem kulaðýmdaki bütün havan seslerini aldý ve gitti…
03.02.2012; Yüksekova
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dr. Ufuk Bayraktar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.