Korkarım Korkmak Sana Az Gelir

boðazýmda,
adýn takip etsin gölgem gibi.
Yeter ki unutma beni
bir tebessümde sevdim de sevgili.

Biliyorsun imkaný yok bu aþkýn sevdiðim.
Geceler boyu baþka koyunlarda düþünmek / düþünülmek.
Birde acýsý saplanýrsa kalbime ayrýlýðýn,
kavuþmanýn imkaný yok sevdiðim.

Düþlerime gel kokla beni sevdiðim.
Kokla ki nefesin dokunsun tenime,
Unutmak isterken seni
dudaklarýn kalsýn dudaklarýmda
son isteðim unutma eyyy sevgili.

Bu gece bütün sazlar bizi anlatacak naðmelerinde,
gizli buluþtuðumuz köþeler dillenecek,
seni beni anlatacak çocuklara,
þair, çiçeðini sevmiþti diyecek fýsýltýlar.

Bu gece neyler adýnla aðlayacak sevgili,
“peþrevin naðmesinde bulmuþken seni”.
Bu gece sus lal olsun dillerimiz,
gözlerin aklýmda hüküm sürsün,
ben sorarým ama
sen yine de bana evet sevdim deme sevgilim.

Sus lal olsun dilin,
bari bu son gece konuþma.
Aþkýn naðmelerinde dil olsun gözlerin
her þey bomboþ senden gayrý
seni gönlümde sevdim bil,
bil yeter ki sevgili.

Biliyorsun,
bu defa zamansýz buldu aþk bizi
sen yine düþün ki narin göðsünde
yatan yorgun benim,
ben yalnýz seni koklarým.

Geçtiðim sokaklarda
göz yaþlarýmla yazýyorum adýný kaldýrým taþlarýna.
Sevdiðim
korkarým söylemeye ama
bu þehir sensiz yaþamaya az gelir.

Bu ritimsiz sazlar,
seni anlatmaya az gelir.

Korkarým gözümden damlayan yaþlar sana az gelir.

Ankara, 28/09/2009
Ýbrahim ÝMER

Sosyal Medyada Paylaşın: