sen gidersin suya çizilmiþ pencerelerden sarkar yarý belim bir telaþ üç harfini kaybeder gözlerimde aþk gözü dolar cümlelerimin dilime dolanýr , kendi halinde kýyýlar yutkunur Ýstanbul boðazýnýn biri ellerim mavi boðar
sen gidersin bir þarký kýrýlýr suda takýlýr dilime utanýr deniz dibi görmez gibi yapar çocuksuz denizanalarý bakmaz gibi tuzlanýr sesim, hüzün istifi çilingir masalarda, su katar kadehe nihayetin büklümü teðeller nefesim yüreðimi
sen gidersin iliþir yakama karanfil beyazý, elleri kuþtüyü susar çirkin kadýnlar anadan üryan yanýbaþýmsýn sanýr þehir her ay temmuz olur en azýndan her gün cumartesi gecikir üsküdar vapuru, su uykusuna beklenir... sen gelmezsin saklanýr gece kuþlarý içsýkýntýsýna boðulurum boðulur þehir
Suadiye.2009 Demir Mutlugil
Sosyal Medyada Paylaşın:
Demir Mutlugil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.