İklimler
alevin boynu bükülür
aþk ateþinde
ey acýsýna ortak olduðum sesim
her seferinde -aksi çarpýnca çýðlýðýnýn-
sedaya dönersin aslýndan yanlýþ
bu cihan ,bu dað tepe
boyasý solgun resim
ayrýlýklardan paslý (h)al ve kara
puslu yol...
gözlerinde kýrk tas tövbe su akar
kirpiðinden günah dökülür
sen ve ben hevesin nefese yengisiyiz
son bir aþk zihafý, alevden arzu
sonsuz çoðuldan daðlanýr döðmemiz
ey sözüme ön ses yaptýðým ( s) es
þiirimin kanatlarýna saplanan okum
kýzýl büklü içimi çok hýrpalýyorsun
aþk ki yaðmurla denize gerdeði bulutun
balýklardan pul pul gelinlikli su
i mgeleri ýþýldýyor usumun
sanatlar edeb-pençe duruyorken sana
gelincik boynunu kuruttum
yürek sayfasýnda umudun
iklim düðününde üç elma düþüyorsun
kapýverdim masalýndan Ýstanbul’un
kafes kuþlarýmý saldým
çýrýlçýplak çaðýrýyor iklimin
kýrýk iðneyle diktiðim kanadýmda
gök ve ormanýn düþ izleri kýzýl kanýyor
kestaneci üstüne sinen kirpiðimin
kokusunda tuttu içimi akþamlar
ýlýk iklimlerle döndü ýslýkçýk ürkekliðim
el salladýðým rýhtýmda karanlýk her yolculuk
sana susmuþsam ey doðmayan söz
bil ki küskün deðilim, aþk yarasýndan bu
yok bir seslik soluk
takýlmýþ bir kere en keskin uçlu çengel
içimde birþey deðiyor ölüme
acýsý buruk
bir çakmak tut içimi göreceðim
suda bir taþla çoðalan halkalarýmý
boðumundan boðulu sesim
kaç kez bas-týn çýplak ayakla ateþine neyin
tiz sesin inlemesi "mi" nefesin
o gök kubbe dön(mey)en sessiz semahgahta
piþer sabrý aþk ehlinin
dudaklarýmýn neyidir söz , aðla iklimim
lanetlenmiþ yazgýlarý bezeyen aþka
Sait Açýkgöz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.