Delik deşik sancılar

Vuruldum dün gece!
Uykumun en tatlý yerinde üstelik…
Üstüm baþým yalnýzlýða bulanmýþken
Ve þehir yaðmurlarla yýkanmýþken vuruldum…
Kaldýrýmlara döküldü tüm düþlerim,
Gülüþlerimi alýp kaçtý birkaç kendini bilmez gözyaþý!
Sarýlýp uyuduðum yorganýma acý bulaþtý,
Dilim dolaþtý konuþmaktan aciz halimle yýðýlmýþken
Ve vuruldum bir köþe baþýnda,
Þahitsiz...

Karamsar sancýlar sardý bedenimin üþümeye müsait yerlerini,
Dillerini bilmediðim hasretler tuttu bileklerimden,
Kestiler bileklerimi!
Damla damla döküldü geçmiþten kalan tüm izler
Ve vuruldum;
Ömrümün en toy anýnda üstelik...
Kimsesiz...

Vuruldum dün gece!
Karabasan misali çöküverdi yalnýzlýk,
Arsýz arsýz gülümsedi ay ve takati kalmadý gözbebeklerimin.
Yýldýzlar ki her neye küstülerse bu gece yoktular,
Ben vuruldum,onlar farkýnda olmadýlar.
Senin varlýðýndan yoksun geçen her saatte,
Binbir tetik çekiliyor üzerime.
Her yaným delik deþik;
Kývrýlýyorum hatýralarýn üstüne...


Sosyal Medyada Paylaşın: