Yoruluyorum gülüm
Bir elif miktarý ne olur insaf et.
Soluksuz bir te ile baþlasa
Aþkýmýn ince rüzgârý,
Kaf ile dað çizsem sin in tepesine
He nin gözünden düþüp mim i öpeceðim.
Ben neyim bilmiyorum,
Belki bir âþýk
Belki bir meczûp,
Sarhoþum iþte ayýn dýr diyerek
Yüzüne düþeceðim.
Kaþlarýnda ra yay olmuþ,
Kirpiklerinde ok ölümcül,
Ah güzelim iþte avýným diyerek
Dizinde öleceðim.
Merhametin vav gibi ise
Yanýnda peltek se olup rahmet dileyeceðim.
Cim e bak kalbinde noktadan aþk atýyor.
Sen hala fe olmaktan mutluluk duyarsýn
Bense dal olup üstümde mesut kuþlar bekleteceðim.
Bir ateþ dolusu alev dudaklarýn
Gül mü desem ne
Belki bir muammada gizli sýr.
Yakýyor dumaný gözlerinin,
Kâküllerin lam oldu
Bense ucunda asýlan mahkûm.
Hicretini yaþýyorum aþkýnýn,
Vuslat gelecekmiþ
Korkarým gelmesin ne olur nazlým.
Bitmesin hiç harfine kurban olduðum
A yýn þ ýn ve k af,
Sözcüklerim gözyaþý oldu
Seni anlatýnca saf saf.
Mecali kalmadý bütün harflerimin
Saçlarýnýn kokusunu sabah rüzgârýna býrak.
Taþýmaz bu kalbi bu akþam kaldýrýmlar
Sadece ayak sesleri duyuyorum tak tak.
Fenerler beni süzerken gece boyu mýrýldanýrým
Dudaklarýmda bir türkü ki sevda boyu.
Yokuþlar çýkýyorum kararsýzlýklarla çevrili,
En tepede gördüm bir selvi boylu.
Müthiþ bir alfabe gibi,
Okuyorum onda nazýn bin bir çeþidini.
Gözüm düþse gözlerine,
Kirpikleri gardiyan, zulmeder gözlerime.
Okudukça beni bu güzel,
Yakaladý güllerin en kuytusunu içimde
Burcuna diktim masumiyetimi,
Kale benim olmadý verdim de safiyetimi.