o
aþkýn son yapraðý takvimlerden koparýlan
tarihin içinde bir zaman dilimi
o
bende bulur kendini
dilim
lâl
anlatamam derdimi
ey aþkýn
baþkaldýran kölesi
seviyorum seni
kendi yüzünle dön bana
dokunamasam da
biliyorum
sen de
bir sonbahar yapraðýna
teslim edeceksin gülüþünü
bir kadýn
gökyüzüne kaldýrýrsa baþýný
orada
yaðmur olur gözleri
savrulup gider salýn kýyýsýndan
kýyýsýzlýða kürek vurur
babalar yalanlara yazarlar aþklarýný
çocuklar
yanlýþ atlara binerler
þaþýrýrlar yollarýný
þimdi
bir acýnýn koynunda kývranýr kadýn
mahallenin delikanlýsý
duvarlara yazar adýný
çýkmaz yüreðinden
sevgi sarýsý
iþte
yokluðunla yine dönmeye baþladý dünya
baþým dönüyor
bir tütün sar bana
hasretin yapraðýna
yakamasan da
seni
on iki eylül akþamý gibi taktýlar koluma
bulutlarý döktüler üstümüzden
saçlarýnda savruldu griler
bu sulu gözlü gardiyanlar ne bekler
baþýmýzdan gayrý vurulacak yerimiz kalmadý
kalmadý sabrýmýzý sulayacak bir yaðmur damlasý
yine de ben üstlendim bütün günahlarý sende
ellerim
her acýya ayrý bir þekil verir de
bir seni saramaz
sen karþýki hücrenin deliðinde
yýrtýk bir gülümsemeye sýyýrýrsýn yanaklarýný
ben göremesem de
seni
nefesindeki þiirle öpmek istiyorum
yýðýlsýn üstüme gurbet
sende çoðalmak istiyorum
biliyorsun
çoðalmak sende ibadet
son nefesimi verirken bile
tekrar seni öpmek
öpmek istiyorum
o verdiðin ilk nefesi
hayat sende çoðalsýn diye
sana geri vermek istiyorum
aþkým
seni çok seviyorum
artýk
yaþamasam da
tarihin içinde bir zaman dilimi 2009
Ýsa Ýnan