Beni affeyle Rabbim
Beni affeyle Rabbim
Ne mülkünde gözüm var,nede kul cemalinde
Ben bir yaralý kulum,beni ’affeyle Rabbim
Ne bir hulk,de gözüm var, nede dil kemalinde
Ben bir yaralý kulum,beni ’affeyleb Rabbim
Zikre tabi et beni,hayatým bulsun safa
Gönlümü müzeyyen kýl, ahrette verme cefa
Güz geldi hazan vurdu, samyeli vermir vefa
Ben bir yaralý kulum,beni ’affeyle Rabbim
Sofi çayý daðýtýr, sevda dolu demlikle
Beni bana býrakma,bendeki bu benlikle
Ruhum yorðun ben solðun, göz yaþarmaz kemlikle
Ben bir yaralý kulum,beni’affeyle Rabbim
Hayat çok erken bitti, saniyeler ard arda
Kulu yaratan güzel,kulu býrakmaz darda
Dünyaya meyl etmeyip, Hak için yanan karda
Ben bir yaralý kulum,beni ’affeyle Rabbim
HULK... Huy. Ahlâk. Tabiat. Yaratýlýþtan olan haslet. Seciyye. Cibilliyet. * Ýnsanýn doðuþtan veya sonradan kazandýðý ruhî ve zihnî hâller.
MEYL.. Ortadan bir tarafa eðik olmak. * Ýstek. Yönelme. Arzu. * Sevme, tutulma, âþýk olma. * Gönül akýþý.
MÜZEYYEN.. Bezenip süslenmiþ, ziynetli.
SAMYELÝ.. Sýcak memleketlerde esen bunaltýcý rüzgâr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.