Evimize gittim baba
Keþke gitmeseydim, içim yandý
Nasýl desem sana
Üzmeden nasýl anlatsam bilmem ki…
Yanmýþ baba, evimiz yanmýþ
Ýçindeki eþyalarla birlikte
Çay içtiðin bardaðýn
Abdest aldýðýn ibrik
Üzerine oturduðun taþ bile…
Evimizin önündeki dut aðacý
Hatýrlarsýn iþte
Meyveleri olgunlaþýnca düþerdi yerlere
Ve sinekler çoðaldý bu aðaç yüzünden diye
Kýzar, arada bir kesmeye yeltenirdin ya
Ýþte o baba, yanmýþ sadece kuru dallar kalmýþ…
Gölgesinde yýllarca barýndýðýmýz yazlýðýmýz
Ýncir ve elma aðaçlarý da
Tanýnmaz haldeler
Ve daha neler neler
Canlý hiçbir þey kalmamýþ ki...
En acýsý da, anamýn lastik pabucunun teki
Ve yarýsý yanmýþ zeytin aðacýnýn yeþil dalý
Ki; yangýna inat verdiði birkaç zeytin tanesi
Yandým baba, gördüklerim bir kez daha yaktý…
Hani yýllardýr yakýþtýramadýðým
Alýþamadýðým yokluðuna
Bir kez daha aðlýyorum baba
Ama bu defa gözün gibi esirgediðin
Aðaçlarýnla birlikte…
Sana gelmiþtim baba
Ne çok isterdim güzel þeyler anlatmayý
Ama olmadý baba, evimizle birlikte
Geçmiþimizi, çocukluðumuzu
Anýlarýmýzý, bizi yaktýlar baba…
Bizi Yaktýlar…
Hatice AK/18.10.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.