Zaman Zaman

Yüreðim özlemle, köz köz yanýyor,
Aþkýnla baþ baþa, kaldýðým zaman.
Açtýðýn o yara, göz göz kanýyor,
Vuslat denen düþe, daldýðým zaman.

Yetmiyor mecâlim, bu kadar âha,
Bitmiyor sitemim, baht-ý siyâha.
Ermiyor bir türlü, gece sabâha,
Uykuyu daðlara, saldýðým zaman.

Çektiðim ýstýrap, günbegün artar,
Ruhumun ufkunu, bin hüzün örter.
Gönlüne buyur et, bu dertten kurtar,
Bir akþam kapýný, çaldýðým zaman.

Sanma ki bu gönül, sensiz dolacak,
Baþka bir güzelde, sevgi bulacak.
Ýnan ki dünyalar, benim olacak,
O geliþ müjdeni, aldýðým zaman.

Ne tatlý bir þeymiþ, þu sevdâ meðer,
Bir anlýðý bile, bir ömre deðer.
Sað iken lütfedip, gelmezsen eðer,
Bâri kabrime gel, öldüðüm zaman.

Veli BOSTANCI

Sosyal Medyada Paylaşın: