Güzelleme
Aþka tövbe etmiþken, aklýma düþtün yine,
Bakaný hapsederdin, gözlerinin içine.
Mahkum olurum diye, yüzüne bakamazken,
Seni de eller aldý, güzel gözlü Emine!
O eski aþklar nerde, yaþanýr mý ki halâ?
Yoksa bir tek ben miyim, aþký baþýna belâ?
Bil ki çok çile çektim, yandým yandým kavruldum,
Mecnunum sana geldim, çöller aþarak Leyla!
Aklýmdan hiç çýkmazdýn, seni düþünürdüm hep,
Bu ince kalp aðrýma, sendin yegâne sebep.
Saçlarýn uçuþurken, bahar rüzgârlarýnda,
Baðrýmý yel alýrdý, içimi tufan, Zeynep!
Karþýnda diz çökmüþüm, yeter daha yalvartma!
Kalbim sana emanet, pazar eyleyip satma!
Para dediðin ne ki, gelir geçer elinden,
Seveni zor bulursun, benim gibi bil Fatma!
Demedim mi ben sana, bu eller bize yaban,
Gel bu gece kaçalým, henüz sabah olmadan.
Arasýnlar sorsunlar, dört yanda ikimizi,
Sen yanýmda ol yeter, yýlmam gurbetten Kezban!
Hasta düþtüm yatarým, eriyorum gitgide,
Ebedi huzurumun, hükmü senin elinde,
Ölüm deðil korktuðum, baþkasýna yar olman,
Gel de söz ver Mahþerde, seninim de Feride!
Baðlandým kaldým sana, bilmem bu kadar niye?
Yürüdüm peþin sýra, bakmadýn hiç geriye.
Kurudu dil, damaðým; çatladý dudaklarým,
Bari bir yudum su ver, hayrýn olsun Hayriye!
Seni alnýma yazmýþ; bahtý, kaderi yazan,
Biliyor bekliyorum, mevsim olsa da hazan,
Sararsa tüm yapraklar, savursa deli rüzgâr,
Sen yeþil kalacaksýn, yüreðimde hep Suzan!
Ne olur benim halim, bilmem ki senin ile?
Beni hiç anlamadýn, ne söylesem nafile!
Baktýkça daldým gittim, gözünün karasýna,
Kirpiðine hapsoldum, azat eyle Cemile!
Ben senin aþýðýným, atma beni ateþe!
Baharým sensin benim, çevirme kara kýþa.
Müptelayým sana ben, görmezsem dayanamam,
Sen de el olup gitme, gözden ýraða Ayþe!
Tespih tanesi gibi, adýn dilimde hece,
Kimine mücessemsin, kimine de bilmece.
El olup gitsen bile, unutmam mümkün deðil,
Sen benim tek aþkýmsýn, biliyorsun Hatice!
Hani ki ay ýþýðý, düþer de gece suya,
Gözleri hapseyleyip çeker tatlý uykuya,
Ben hep seni görürüm, istisnasýz her gece,
Ay karanlýk olsa da, cemalin var ya Hülya!
Sen bir Yörük kýzýydýn sýrma saçlý ve zarif,
Dolanmýþtýn gönlüme, salkým saçak hem lif lif.
Ceylân misali ürkek, kaþý gözü sürmeli,
Obanýn güzeliydin, vurgundum sana Elif!
Geçmiþ, geçmiþte kaldý, sararýp oldu gazel,
Yeniden filiz verdim, artýk seninle güzel.
Papatyam, gelinciðim, baharýmsýn sen benim,
Mutluluðu seninle, yakalamýþým Aysel!
Çok güzelden bahsettim, sensin gönlümde yatan,
Gece düþümde gezen, gündüz gözümde tüten.
Utanýrým diyemem, teþhir edip ismini,
Kendini seç aradan, gerisi hayal zaten.
Ýzzet Kocadað
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.