aþk; durgun bir suyun ýrmaklaþmasý ve çaðlamasýdýr kuruyan bütün yapraklarýn bu apansýz fýrtýnada
düþüncesi savrulmuþtur aklýn gökte yýldýzlar lapiska organ itici bir güçtür ayýþýðý kimliksiz çocuklar açlýðý ve küfü üstlenirken sokaklarda
sol ayaðý kesilmiþtir özgürlüðün ve bu yüzden zenginler içindir yasalar hala acýyla eþdeðer kýlýnan ayrýlýk paslý bir keskidir oysa ki halk ölülerinin göðsündeki kavuþmazlýk
gümüþ tasta, eski bir þaraba benzedikçe seviþmek kan kokusu sýzar duvarlardan yürek ister namus içmek çünkü giyinmektir, soyunmak !
ve susamaksa biraz da ayrýlýk, aþk; tanrýlarýn burjuvalaþmasý gibi bir þey sevgili, ceylan’ýn parçalarý anne eteðinde taþýnýyorsa susamak da pek önemli deðil gerçi
Devin Karaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Devin Karaca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.