Elinde kor bir alev gecemi yaktý ayaz Tepeden týrnaða kýzýla boyandý beyaz Ay parladý Arzuya sýkýldý silah Güneþ sýrtýný döndü Gam içinde parçalandý özlem Sözüm bölündü, kalbim kýrýldý. Sustum Ve gülüþüne uyandým Cennetin ýþýðýnda raks ediyordu ömrüm Ne beyazda, ne yeþilde Ondan baþkasýný gördü gözüm...
Kurtuldu kararsýz dalgalarýn elinden Aylardýr uyuyan bedenim Daha canlý, daha renkli döndü dünyam ama Yine de, Bir baþka þafaðýn gerçeðine takýldý kaldý aklým!..
Geceyi delerek uzaklaþtý hemen Yabancý neþelere terk edilen kaderim Ve dar bir vadiye sýðýndý Benden uzak kederim!..
Kim bilir Belki de, Yeniden mavileþecekti Sisten arýnmýþ bedenim!..
Güneþ geldi, ýsýttý, Aydýnlattý ve gitti Gönlümdeki kýrgýnlýk da Böylece bitti!...
Rukiye Çelik 12 Ekim 2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
bonheur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.