Çocukluðumda elimden tuttu Gençliðimde arkamdan koþtu Yaþlýlýðýmda önümde durdu Sendelediðimi görünce bastonum oldu Ayak seslerimde can buldu Gölgemdi “Sýrra kadem bastý” Aranýyor!..
Haber geldi Güneþ dünyanýn gölgesini döver gibi yapmýþ, Bulutlar yola çýkmýþ, Yaþamýn karanlýk penceresi aralanmýþ Ve gölgem bulunmuþ Çok mutluyum; Islak karanlýðým sona erdi, Güneþ gölgemin üzerinde yürüdü!..
Þimdi ellerimde güvercin göðe bakýyor Gecelerim beyaz zambak kokuyor Vadi ayaðýmýn altýnda yeþile doyuyor Gözlerim ýþýk saçýyor Umuda yol açýldý Hayallerim gerçek oldu.
Baktýðým her yer aydýnlýk Huzmeler yanlamasýna yüzüme vuruyor, Düzleþmiþ tepelerin ardýndan Güneþ yalnýzca benim için parlýyor...
Rukiye Çelik 20 Ekim 2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
bonheur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.