sabahýn soðuk resmine uyandý eller
dudaklarýn kýyýsýnda korkunun gözleri
bir dokunuþun harýna yenilirken
eski demlerin kararan rengi
iliþme nefesime
görmeyeceðim ihanetini
gece söylemeli
yalnýzca yüzüme kapattýðým
kapýlarýn dertlerini
sabaha yazýlýrken p/iç uyanýþlar
güne akandý
ürkek zamanlarýn tanýðý hicran
göreni yok
duyaný yok
s/aklayaný hiç olmadý
þekin bir elinde ihanet dururken
görmeyen gözlerde sokaklarýn öpüþmeleri
bir mizana oturtsam ellerimi
geceyi aklar mý ?
söyle ya sen
göðsüme gömülü sandýðým
suskun saniyelere mi böldün ketliðini
gören yok
duyan yok
s/aklayan hiç olmadý
sabahýn seherinde
ihanet akýyorken dudaklardan
sulu sepken bir gecede d/üþüyorum
aðzýmda zanlý bir rüyayý çalkalarken
korkuya b/ulaþtýrmadým parmak uçlarýmý
tembel gözyaþlarýn karþýsýnda
yaþlanmýyorken gün
s/aklanýp çehremde doðmalýydý
yüzümden geceyi söken ay
tenime deðmeden iþkenceler
gözlerimi ak bir ayetle örtmeliyim
görmedim
d/uymadým
s/aklanmadým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.