’Bazen ve ancak düþte gördüler sevgiliyi suskun ve gururluydular her buluþmalarýnda öldüler... sonunda mezar ötesinde buluþtular’ ýrmak kenarýnda yemyeþil aðaçlar altýnda... görünce... tanýdýlar birbirlerini ve sessizce bakýþýp gülümsediler sadece otuz yaþýn güzelliði vardý ve gözlerinde ýþýltý atlýydýlar ve atlar kanatlý..
onlar birer periydi biri düþ pembesi biri düþ mavisi bakýþlarý nurdandý mavinin. diðeri, günyüzlü güzel peri suskunluklarý bile gururluydu. birbirlerini nerde olsa tanýrlardý. Onlar... Onlar ermiþ Beyaz kanatlý Atlýlardý..
BÝRSEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bircangule Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.