darbenin vurgunlarý tütüyor sessiz kokan sessizliðinde
durgun sulardan içiyor, ve batýrýyor beþ parmaðýný çamura
gecikmiþ bir tebessüm alýkoyuyor beni senden
kirli topraklardan çýrpýnmayýþýna aðlýyor çocuklar
ellerinde kalmýyor aþk
eriyor yavaþ yavaþ..
çürütür bakýþlarýný küskün hüzünlerin
ki kendimden bir pay çýkarmadým,hüznün baþ senfonisiyim
yerini yadýrgamalarýn bir aþk’a uyanmayýþýndandýr / bilirim
hangi yarýnlara uzanmýþsak,
o gecede t ü k e n e l i m!