Islak kaldýrýmlar kadar nemliydi gözlerin Üþümüþ bir zaman ötesiydi Ýrkildim Titredi dilim/ söyleyemedim Ýmlasýz kaldý tümcelerim Notasýný yitirmiþ bir sazýn ritimsizliðinde Ezgisini arayan ozan gibiyim Ýçimde sessizlik koca bir öykü Nadasa býraktým düþlerimi Kör bir ömre devr-i alemim…
Rotam düþmüþ gözlerindeki yitik maviye Saklamayý bilmeyen bir bulut izbesinde / yokluðuna körebe Ardsýz arkasýz kaldým Aðlýyor çaldýrdýðým çocuk yanlarým Açýk kalsýn yaralarým Örtme üstünü Hüzün törenlerinde zaman Nerde kaldýn Öldün mü Gül düþtü gözlerime Toplamaya gelmedin Sen varken kokusunda Hükmü yok hiçbir bahar yelinin…
Çok oldu sana taþ kesileli Ötelediðin gün yýkýldý þehrim Kumdanmýþ kalelerim Nasýl da farkýna varamadým / devrilmiþim Astýðýmdýn duvarlara afiþler boyu Sloganý sen Sýzarken aþk en mahrem yerlerinden Gözlerin saklý Neden…
Þimdi her sahnesinde baþka figüran Sýyýrdým geceden etimden kalanlarý Kendime dönüyorum yontulmadan Susma/ konuþ Düþürmeden usumdan Müebbet kestim aþka Kýrýldý kalem /çözülsün diye dilin Utanmadan þiir kendinden Çýplakken kelimeler Ýçimde þivesi bozuk bir dram Ve kurtlanmýþ bir aþk Hayret! hala sana büyüyorum /kendime þaþýrarak…!
sevgi kaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sevgi Dündar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.