’
aþk
koyun koyuna yatmak deðil
sýrt sýrta verip
yaþamý dimdik ayakta tutmaktýr ‘’
( Hasreti isa )
kapýlar aralandý
günýþýðý yansýmayan yüreðime
soluk bir günün akþamýnda
kuþ seslerini iþitiyorum
tomurcuðuna yeni yaðmur
düþmüþ çiçeklerin
kapýlar aralandý
ölümden korkan
ama gülmeye çalýþan
bir çocuk gibi
gülümsedim
ve ayak seslerini
duyumsadým özgürlüðün
ben ki
büyük bir yolculuktan dönüyordum
ürkek soluklamalarým
beyaz güvercinler uçurdum doruklara
aðlayan çocuklarý susturdum
ve son gongunu çalýyordu hüzün
ben sevgi yüklü kucaðýmý
açarak yürüdüm
kapýlar açýldý ardýna kadar
derin bir nefes aldým
kamaþtý gözlerim
yeniden sundum varlýðýmý dünyaya
bir fýsýltý
ve bir ses çaðýrýyordu beni
özgürce yaþamaya
Ýstanbul Kaðýthane deresi 1982
Ýsa Ýnan