DOLUNAY

Bu gece dolunay var yanýbaþýmda,
Hüzünlü bir bakýþý var yeryüzüne
Sanki bir sitemi var yeryüzündeki insanlara
Bütün kýrgýnlýklara bir anlam veremiyor
Þaþýyor insanlara bir yandan
Bir keman sesinde buluyor kendini
Bazen yanýk aðýzlardan çýkan
Ömrü kendisinden daha kýsa bir uzun havada
Bazen de sevgiliye adanmýþ
Bir ömür üzerine yazýlan
Dokunaklý bir þiirde arýyor umutlarýný
Topraða sevgi fidanlarýný ekiyor umutsuzluða kapýlmadan
Gözlerindeki alev perdesini çekiyor tüm kuvvetiyle
Yýldýzlarýn kaymasýna aldýrmadan
Bütün dileklerini diliyor var gücüyle
Yankýlanýrken sesi heybetli daðlarda,
Sesine ses verecek can arýyor gözleri ufukta
Nehirlerin yataðýna salýyor
Pýnarlar gibi akan gözyaþlarýný
Okyanuslara karýþýyor çoðu zaman özlemleri
Güneþe ulaþma isteðiyle endiþelenirken,
Bir yýldýz saðnaðýnda buluyor kendisini
Ve artýk tükettiði nefesleri soluyor durmadan
Ömrünün son demlerinde.
Sosyal Medyada Paylaşın: