Ay ýþýðýnýn tenine vurduðu Vakitsiz þafaklarda doðar güneþ Yaðan her nisan yaðmuruydu Ýnci tanesi düþlerim... Þakaklarýmdan çaðlayan gibi süzülen Gözyaþlarým oldun tenimde kaldý izin Ellerimi açýp da sayýklayarak ettiðim Dua oldun lal dilimde... Cana can,ömre nefes oldun her an Aklýma zayi oldu seni görmediðim bir an
Neye sýðdýrabilirim ki seni Kocaman bildiðim yüreðime sýðdýramazken Avuçlarýmdan öylece kayarken Hangi hayalimde yaþatabilirim ki Dokunamadýðým saçlarýn,koklayamadýðým tenin... Varlýðýnda yokluðunu yaþamak zor, Yokluðunda ölümü...
Sosyal Medyada Paylaşın:
RECEP KARAGÖKÇE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.