Uğrak Senfoninin Sonu

Uðrak Senfoninin Sonu

hayat uðraðýydý anlamadýðýn hayýflanýþlarýmýn
tek kiþilik hücreye týkýlmýþcasýna silik yitik
çizildim...tam üstümden...ihanet bana raðmen tetik...
gri yaðmurlara sevdalý sarnýçlarla yýkadým saçlarýmý
hayat...ýslak...koðuþum benim...göðüm bej...
yastýðýmda yalnýzlýðýmýn ekþi kokusu...
zavallý
salya
sümük...


hayat...ýslak...koðuþum benim
sal beni hadi özgürlüðüme
uçmaya hevesli yavru býldýrcýnlar gibi...
yýrtmak istiyorum göðü tam ortasýndan
paylaþacak bir mavim olsun istiyorum
en azýndan
ölüme giderken bile
yalnýzlýðýmýn saçlarýný okþayacak
bir görüþ günüm olsun istiyorum...
mekanýma çiçek ve kolonya getirsin dostlarým
gitmek gibi buruk...
gelmek kadar telaþlý...

kendimi ölüme ispiyonladým
sevmeye çalýþarak hayatý
yalnýzlýðýmla
ütopyamdý
yaðmurun usulluðunda
uzak aðaçlarý ölümsüz düþünmek
bu þiirimde bahsetmediðimin dýþýnda
ütopyalarýn da ötesindeki
sonuna kadar ilke yürümek gibi...

yalancýydým dürüstçe muammasýz
düzgünce baþkalarýnýndým kendimsiz/li
sokaðýn ve sulu sepken duvarýn
kim yorulsa taburesi
kendime sehpa olma pahasýna
çocuklarýn beslenme çantasý

maral bakýþlý kalbimdi koðuþum...hayat...
neye göz gezdirsem
dokunaklý eskimiþlik
ninnisi sonlanmalarýn
aðlayarak
içtiðim þosenin çaresiz kederinde
çelik
çomak
derken
o oyunsuzluk kurgusu
korkak...
seviþli serçeleniþimizi unutmada
sonlanmadýk ya hiç
bu þiirde bahsetmediðim...
asla
sonlanmayacak...

Kaðan Ýþçen




(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Sosyal Medyada Paylaşın: