Ben Herkes ve Hiçkimse

Ben Herkes ve Hiçkimse

kimseyi bulamadým
eli açýk bir sonbahardý
yapraklarý saçlarýn sandým
sözcükler aradým aðaçlarýn arasýnda
üþümek böyle öðrenilirmiþ demek
ah sokaða bakan pencere yaným
yarýným sen misin?
bugünümden sevda perdeleri çeken
gözlerimin gazel halli duyarlýðýna

herkesi anlayamadým
gözü kapalý bir kasýrgada
toz rengi sabahlara
pay etmekten yüreðimi
benim
ayrýlýk þarkýlý herkesimdin
dudaðýmdaki uçuk
gömleðimin yakasýndaki kir
þose düþkünü çaylaklýðýmdýn
dutlu kahvehanedeki
önü aydýnlýk hüznüm...
cam yeþili bir yolculukta
kaldý aklým
dünüme acý çiçekleri eken
bügünüm sen misin?


hiçkimseliliði aþamamýþ
bir cumartesi sabahýnýn saftirik saflýðýnda
çocuklarla parklarda dolaþtýk
hediyelik ucuz eþyalara baktýk
aklýmýzda hiçbir þey olmadan
uzun uzadýya bir yola vuran günün ilk ýþýðýnýn
nazýna edasýna aldýrmadan

ve bensiz...ve sensiz...:

bana çizdiðin resme daldým...gittim...
gidiyorum da aklý selim bir uðurlamayla
kuruntusuz ölebilirim artýk...

Kaðan Ýþçen




(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Sosyal Medyada Paylaşın: