dudaklarýmda hüzzam bir þarkýnýn melodisi
adýmlarým deli bozuk
adýný bilmediðim coðrafyanýn
topraklarýný eziyorum
terkedilmiþ iskele kuytusundan geçerken
martý çýðlýklarý kulaðýmda patlýyor
gemiler geçiyor göz hizamdan
ve
nisan yaðmurlarý dökülüyor yüreðimden
gökyüzü kara bulutlarýn istilasýnda
arsýz gebeliðini üzerime býrakýyor
deðil ki bedenimi çürüten yaðmur
içimin köhnemiþ yalnýzlýðý küf kokuyor
salaþ meyhanenin / topal bacaklý masasýnda
kadehleri tokuþturmak istiyorum
dokunsun dilime þarabýn mayhoþ tadý
soluðumu þiþeye boþaltýrken
kýrýlsýn kemanýn teli
cilvelerimi býrakayým
sakýz patlatan aþûftenin koynuna
kelimelerin ahengini poyraza kaptýrmýþken
bakma yüzüme!
cinsine cibiliyetine sövdüðüm adam
sözlerin sükutunda ki gizem
çarpmýyor mu karanlýk çehrene
yok elimde nupelda
yok yüzümde gülücük
ah!
almayýn beni içinize karanlýklar
ütopyamýn dehlizlerinde
duvarlarý tekmeliyorum
Yeþim Deren
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.