yaðmur
tenimden kayýp topraða harman
debelendiðim
sessiz girdap
siz bayým
geldiniz
döndüm yüzümü
gölgeniz gülücükler saçarken
mahremiyetimin çizgilerinde
gözlerim þehla
arþý adýmlýyorum
yalnýzca gölgeydiniz
güneþe üþüyordum
siz bayým
gülmüyordunuz
geçmiþin
etek altý sorgulamalarý
prangaya mahkum
tebessüm! bebek masumiyeti
uzandým
yüreðinizin ol orta yerine
daðýldým
kalabalýðýnýzda
aðýr geldiniz
kelebeðe koþuyordum
siz bayým
kasýklarýmda dolanan ince bir sýzýydýnýz
doru bir atýn þahlanýþýydý
geliþim
yelelerimden asýlan rüzgar
mitralyöz ateþi
duldanýzý arandým
yalnýzca vahaydýnýz
aya gülümsüyordum
siz bayým
aslýnda bende varoldunuz
uçkurunuz karþýsýnda
diz çöken yosma
izi var teninizde
her gözlerinize dokunuþumda
yüreðimde binlerce hançer
ve
semalarýnýzdan
usulca uzaklaþýyorum
vazgeçtim !
sizden bayým
bittiniz
Yeþim Deren
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.