düþman bilmeyin; koyu siyah mateme bir ordu yenilgiyle çekerken siz evet bayraklarýný, seyre geçip çýrpýnan bir avuç biz… ‘hicraný def’ dualarýna açýldýk…
‘düþ’ ki; kurulurken, inþasý tüyle. -uçar ruh bedenden- üflesen düþecek. sýzlatýr da gerçekler gül tenleri çaresizlik…aðýtlar yükselir, sus pus…
sayýsý toparlanamayacak kadardýr deneyenlerin… ihbarý tez dillerle lânetleri tiz seslerle çoðalýr. müþkül sebepten asýldýklarý kara listeye tanýklýðýmýz… þefkat dilenir mele-i alâ’dan…
ölü aþklar arazisidir, doymaz cân’lara umursamaz çaðlasa yaþlar sel olup kaydýrsa topraðý batýrandýr, çekip çamuruna. binine bir daha katmýþlýðýyla güçlenir ha güçlenir… hükümdarý doðana dek kýrýk yazar kalem… ikrarýmýz hüzün…
oysa; siz demiþtik, b/aþk’asýnýz iki mezara biri erkek biri kadýn yazýlacaksýnýz. aðlayanlar muhbirlemeyecek kendilerini bu davaya ne örgütlenen ne de devrim isteyen olmayacak…
/duyuramadýk ya naçar sözleri politik olurken söylenceler , parmaklarýmýz kanlý mürekkebin efendisi…/
Ebru
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ebru Alikoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.