GÜL’ ÜN NEFESİNDE PARLAYAN AY

Þafak kýzýllýðýnda güneþin, ayaklarý deðdi suya,
Kervan taný seyreyledi, selam eyledi
Didarým kanatlandý envai Süreyyalara
Dalgalar incileri serpiþtirdi, safir parlaklýðýnda aya.

Cihanýn nevasý, gönlümü nakkaþlarla iþledi
Neyzarlarda kamýþlarýn nidasýndandý elemim
Didemde yaþlarla nigah edince bedenim
Visalin, nihai tecellisinden hediye eyledi.

Suretim necatýmý pervaneme hayreyledi
Hüzzam kokulu sabahlarýma güller nefesini verdi
Göðe uzanan merdivenlerde parlayan bin bir güneþ
Sonbahardaki yapraklar gibi kayboluþumu seyreyledi.

Ruh perdesinin semasýna daldým, lalezarlarda
Vuslata erdiren nurun, derin hakikatlerinin sýrrýna,
Eylül rüzgarlarýný saldým, la’l aydýnlýðýnda narýma,
Manasýnda yok oldum hilkatin, erdim sonsuz rüyasýna.

visal rüzgarý
Sosyal Medyada Paylaşın: