Yalan yok!

Biri bana sesleniyor,
Sonsuz bir uçurumdan.
Ses yankýlanýyor.
Cevap vermiyorum ben.

Ansýzýn duruyor baþucumda.
Bana bakýyor gözyaþlarýyla.
Tam konuþmaya çalýþýrken,
Susturuyor beni.

Gözümden yaþ geliyor.
O aðlýyor,elimi tutuyor.
Sanki vücudumda bir þeyler oluyor.
Birden kapanýyor gözlerim.

Kimse yok þimdi yanýmda.
Sanki bir boþluktayým,
Düþüyorum hýzla.
Kurtarýn diye baðýrýyorum.



Ses yok bu yalnýzlýðýn kuyusunda.
Annem geliyor bana doðru,
Tut diyor ellerimi.
Hiç bakamýyorum ona.

Yürüyorum durmadan.
Tekrar gözlerimi açmaya çalýþýyorum.
Ani bir tepkiyle kapanýyor.
Þuurum açýkken dua ediyorum.

Þimdi açabildim gözlerimi,
Etrafýmda koþuþturuyorlar.
Biri bana iðne yaparken,
Görüyorum ben seni.

En büyük aþkým! Diyorum.
Duyuyorsun ve aðlýyorsun.
Birdenbire son nefesimi verince,
Bana anca inanýyorsun
Sosyal Medyada Paylaşın: