Gözlerimi kýstýkça içine dolmaya çalýþan güneþ
Bilmem kaçýncý tekrardan sonra baþardý arzusunu
Ben de boþ verdim direnmeye açýkçasý
Daha kaç kere görebilecektim güneþin doðuþunu ki
Ýnatla yakýnlaþmasýna karþý duruyordum…
Sonra birkaç kumru indi dereye, kimi ikili
Kimi de yapayalnýzdý, serçeler ve benim gibi
Her gün ayný aðaçlarý görmek ve ayný yolu yürümek
Ne kadar mantýklýydý, yürüyordum iþte…
Tek derdim seninle özdeþleþtirdiðim
Çanak yapraklý, mor çiçekli papatyalar
Hala açýp açmadýklarýný görmek içindi belki
Tam umudumu kesmiþken baktým yine açmýþlar…
Sabahýn ayazýna ve güllerin nazýna inat
Dile geldiler bir an, dediler bak biz buradayýz
Üstündeki hüznünü bir kenara at
Günlerdir senin yolunu gözleriz hadi gülümse biraz…
Hatice AK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.