Gidemeyiþinin hüznünü yaþýyordu Yaþanýlan günün ardýndan…. Arayý açmýþtý Düþleri, umutlarý, Göðüs kafesine sýðdýramadýðý Yüreðinin heyecaný Çok uzaklardaydý….
Garipti, Geceleri dinliyordu, Yalnýzlýðýnýn tutsaklýðýnda… Avutacak anýlarý yoktu Dünden kalan. Farkýnda deðildi Ne sevdiðinin, ne de sevildiðinin….
Belliydi kendisi için yaþamadýðý. Kim için yaþýyordu, kim bilir… Bakýþlarýnda kaybolmuþtu Sevinçleri, üzüntüleri… Anlamsýz bir ezginin Mýrýltýlarý dökülüyordu, Moraran dudaklarýndan. Hýrçýn bir ýrmaðýn Yorgunluðu vardý Garipliðinin durgunluðunda…
Bayram Ali Bayram
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ozanca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.