Dün gece seni düþündüm yine... Senin yokluðunda Düþlerim darmadaðýnýk, Yüreðim isyankar. Tutkun muyum,deðil miyim? Bilemiyorum..... Sensizliði yaþýyorum Ceviz kabuðunun içine Hapsettiðim dünyamda....
Cama vuran ay ýþýðýnda Silüetini görüyorum, Paramparça. Sonra, Birden yok oluþunu.... Kim bilir, Belki de sonsuzluklarý geziyorsun Kendi dünyanda; Benim anlayamadýðým...
Bir an için Baþýmý alýp gitmek geldi içimden. Anýlarýmda, Senin izlerinin olmadýðý Bir baþka diyara. Denedim,olmadý...
Dün gece seni düþündüm yine....! Aramaya çýktým kentin varoþlarýnda; Adýmladým zifiri karanlýkta Daracýk sokaklarý. Kocaman kenti, Avuçlarýmýn içine aldým Ve kentin ýþýklarý, Birer birer yok oldular Avuçlarýmýn içinde; Uçuþan yýldýzlar gibi....
Çaresizlik içinde, Buz gibi soðumuþ yataðýma döndüm Yeniden. Sabah olmak üzereyken, Kýsacýk bir yorgunluk uykusuna daldý gözlerim. Beliriverdin düþümde.... Elinde bir demet kýrmýzý karanfil, Gülümsüyordun alay edercesine. Hey koca çýlgýn, Benim için deðer mi? Diyordun....
Bayram Ali Bayram
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ozanca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.