Gitmek denen serseri
gitmeler istem dýþý çocuðu olsa da sevmelerin,
varlýðý bir lütuftur yine de “gitmek denen serseri”nin,
gidiyor olmasaydýn eðer þimdi;
gelmemiþ, girmemiþ olacaktýn hayatýma,
doðmamýþ olacaktýn ateþe vererek üþümüþ yanlarýmý
kasvet vurgunu bahtýma,
düþmemiþ olacaktýn hayata çaðýran çýðlýk misali
suskunluðumun ortasýna,
bundandýr ki; azýk olsun diye yüreðine zor günlerinde,
duâlar bohçalýyorum sana…
ömür boyu mahrum kalacaktý bölüþülmekten
zamanýn çarkýnda eriyen duygularým,
gam hücremin kapýsý aralanmamýþ olacak
tenhalýðýma yanacaktým hicran çöllerinde,
bâkir alanlar gibi el deðmemiþliðime yakacaktým
en içli aðýtlarýmý,
bir tatlý sözün konmamýþlýðýna yanacaktým gönül soframa,
kuytularda kalmýþ solgun otlar gibi kuruyacak
açýlamayacaktým bir gonca gibi, sihirli dokunuþlarýnla,
þimdi lime lime koparýp gidiyor olsan da canýmý,
kabusa uyanan bir rüya olsa da gidiþin,
minnetler bohçalýyorum sana…
gidiyorsan eðer, gelmiþliðindendir,
emek vermeyi seçmiþliðindendir sevgiye,
bir peri gibi kurulmuþluðundandýr gönül tahtýma,
gitmek zorundaysan eðer her þeyi ardýnda býrakýp
belki de tüketmiþliðimdendir sabrýný, umudunu ve duygularýný,
bir baþýma býrakýp gitsen de bu yangýnýn ortasýnda,
kulak týkasan da can yangýný çýðlýklarýma,
yine de çaresiz, boynu bükük ve mahcup
özürler bohçalýyorum sana…
girdiyse kanýna eðer “gitmek denen serseri”
yüreðine raðmen çeldiyse aklýný ayartan fýsýltýlarýyla,
her biri bir dil olup yakaran hücrelerimle
“gitme!” diyorum iþte, “gitme!” diyorum sana.
yine de uzaklaþtýracaksan kendini benden
yangýndan mal kaçýrýrcasýna,
eðer mahrum edeceksen varlýðýndan beni,
nasýlsa sönecek hayat mumum rüzgarýn kalmayýnca,
kaz da git makberimi…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.