Elveda Sevgili...
Yüreðimin matarasýnda taþýdýðým aþk besteleri,
Çizgi arasý kurduðum köprülerde þimdi.
Kýrýlýr kirpiklerimde kalemin suya yansýmasý,
Ne yana baksam,
Gülüþüne destanlaþan sözler yankýlanýr.
Ezgisinde sahil boyu gözlerin,
Ýri iri masmavi...
Görkeminde boðaz manzarasýný izler gibi..
ihtiþamýnda eksik kalan sözlerim gibi..
Ah be sevgili.
Geç kalmýþým senden kalanlara....
Hatrýna kýrdýðým kýrmýzý mürekkepli kalem bile küskün þimdi...
Satýlýða çýktý naðmelerim.
Ucuza giti ,
Lâl olmuþ dillerde söylendi bestelerim.
Bedelin aðýr.....
Güneþini , emanet bulutlara tercih ettim.
Kucaðýnda nemli iklimlerin/
Ve bir akþam üstü,
Yaðmurlarý iliklerime kadar nefesledim...
Ýronlaþtý düþlerim.
Tuzun deðil acýtan, hasretin senin.....
Ellerim göðüslemiyor esaretini,
Saramýyorum artýk,affýna sýðýnýp senli isteklerimi,
Kayalýklarý döven denize suskun haykýrýþlarým.
O bile dinlemiyor sensizliðimi.!
Ýstemiyor beni...
Kendi isteðimle..
Maviyi kararttým...
Laciverte çaldý yalnýzlýðýmýn elleri.!
Piþmaným....!
Tutmaya mecal kýrýktý , topraðý bile yaktý ateþi..
Geriye ’ne’mi kaldý?
Kýyýsýnda tuzlabuz bir hikaye þimdi
Sebebi ben..
Çaresi sen....
Ama artýk sana dön diyemem..
Elveda sevgili....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.