Ölümsüz Aşkın Ölü Kahramanlarıydık

Sina daðýndan süzülen bir vahiymiydi yakarýþlarýmýz,
kýzýl denizlerin nurumuydu gözlerindeki mucizevi icabet,
Adaletsizliðin zulmü þüphesiz ki ellerindeydi senin
Sen ve bendik.

Biz inançsýzlýðýmýzla tepeden týrnaga iki kavimdik.
Olasý ihtimallere boyun bükmüþ,
Zamanýn en diktatör yöntemleriydi savunduklarýmýz..

Boðulurken yalnýzlýðýmýzýn hükmettigi yerlerde,
Sapan taþýyla öldürdüðümüz sevdalara aðladýk..
Dökülürken yaldýzlý bakýþlar yüreðimizden,
Dört tarafýmýzdan süzülen ateþler içinde yandýk..

Varoluþun ruhani itikatlarýndan sýyrýlýp,
Ellerinde dört nala koþtuðumuz sevdalara aþikârdýk.
Bakarken omzumuzdaki kiramen katib’in ellerine!
Yazýlan her vazifeyi kendimize bölüp,
Yitirdiklerimizle çarptýk..

Sonuca varan mantýk tutkusuna aldýrmadýk,

Unuttuk..
Biz sevdalýydýk....

Duygusuz dünyanýn akýlsýz filozoflarýndandýk..
Þahmaranýn pullarýndan dökülen /
Üç harfe baðdaþ kurup,
Tüm yollarý baðladýk..

Biz yaratýlmýþlýðýn mýsralarýnda,
Uzun kubbeli amansýz bir iþtahtýk..
Çözerken karanlýk aþka suretlerimizi
Saðlamasýz çarpanlara ayrýldýk..

Bölündük...
Diri aþklarýn ölü çýrpýnýþlarýydýk..
Ben cesurdum sen korkak..
Hayat varsa ,ölüm de vardý...
Biz ölümsüzlüðümüzle hayatý ertelediðimiz yarýnlara astýk..

Geceyle gündüz zýtlýðýndan doðduk,

Sevmeden nefret olmazdý
Aydýnlýk yanýmýzla karanlýk tarafýmýzdan ayrýldýk..

Ve kýyamet dedikleri bir akþam ezanýnda
Geç kalmýþlýðýn yüzüstü aþklarýna baðlandýk.
Verilen selayý saðýrlýðýmýzla yaþadýk..

Sevdik..
Yandýk...
Yalpalandýk....

Ama yalnýzca ölümsüz aþkýn ölü kahramanlarýydýk...

.
Sosyal Medyada Paylaşın: